yakamoz
Şiirlerim
|
|
||
|
|
merhaba |
||
|
ben insanoğluyum, sonsuzluktur benim çizgim, umut ve özgürlük ateşi benimleyken. oysa ölümlüyüm! ama kendi düşsel dünyamda havalandığımda ışık demetleriyle Tanrı katının da bekçisiyim! ve düşleriyle Tanrıları bile çıldırtan bir divaneyim! ben kendimi yalnızca düşlerle veririm ele! düşlerim, büyüklüğüdür asıl gerçeği içinde taşıyan tarihimin... |
|
İşler yine tıkırında Bir bayram kokusu havada Düğün dernek kurulmuş Oyunlar oynanıyor: "Şen ola düğün şen ola!" Duymuyor musunuz? Kapılar tutulmuş, Kazanlar kaynatılıyor İşte yine akşam olmuş! Bilirim, bu hain el kimindir İlahlar büyüyor bir yerlerde Görmüyor musunuz? |
ey söz, büyülü ve güzel söz sana kadar yükselmek miydi tüm eylemi yaşamımın yoksa erişilmezliğinin derinliğinde yuvarlanmak mı ama hep benden daha derin ve yükseklerde kaldın kendi düşlerimle sırılsıklam deli kâbuslardan üşümüş uyandığımda derin uykulardan orman yangını misali yakar yüreğimi bir kor gibi senin cisimsiz varlığın ve o tanımlanamaz adın... |
|
|||
|
kaba ve çirkin derisine karanlığın sürte sürte sivrilttim kalemimi çünkü ben yalnızca ışık için yazıyorum şiirimi sen sevin ayışığı... |
dirilişin adıdır ışığın eşliğinde eriyen karanlık her şafakta sessizce kıpkızıl bir tanık olur aydınlığa bir başka gökyüzü ve ışığın yollardaki volta saatlerinde gün ağarır sevgilimin yeşil gözlerinde güneştir söyleyen türkümüzü... |
|
|||
|